Graszangers: broedmachines op het Groot Schietveld

Door de reeks zachte winters is het voor een vorstgevoelige soort als de Graszanger mogelijk om zich uit te breiden in Vlaanderen. Eerst werd de kust gekoloniseerd en de laatste jaren volgt ook het binnenland. Dit jaar werd dan voor het eerst het Groot Schietveld ontdekt. De vogels arriveerden er eind juli en nu, eind september zijn ze al bezig met het grootbrengen van hun tweede nest jongen!

Eindelijk....Morinelplevier!

Eén van de meest eenvoudig te fotograferen soorten is ongetwijfeld de Morinelplevier. Niet zozeer omdat er zoveel van zijn, maar wel omdat vooral de jonge vogels meestal totaal niet mensenschuw zijn. Dit komt doordat ze niet met ons vertrouwd zijn in hun erg afgezonderde broedgebieden in Scandinavië. De voorbije 2 jaar heb ik enkele keren geprobeerd ze voor de lens te krijgen, maar telkens was ik net te laat terplekke. Je moet een beetje geluk hebben om één of meerdere vogels te treffen die wat langer blijven hangen. Augustus-september is een ideale periode.

Gisteren werd dan een juveniel exemplaar ontdekt op het Groot Schietveld te Brecht en gelukkig bleef die vandaag nog wat rondhangen zodat ik na het werk in de namiddag nog wat foto's kon gaan maken. De vogel foerageerde vaak langs de weg, maar meestal op een stukje kortgemaaide heide. Een erg fotogenieke plek! Na een tijdje op een 10-tal meter van de vogel op de grond te hebben gezeten, werd ik meer en meer vertrouwd en kwam hij/zij uiteindelijk tot op 2 meter voorbij gelopen. Een zalig moment voor iedere vogelkijker. Meer foto's hier.

Van Nikon naar Canon!

Na een kleine twintig jaar trouw gebleven te zijn aan Nikon heb ik nu toch de overstap naar de concurrentie gemaakt. Het prijsverschil tussen de nieuwe Nikon 500mm f/4 VR en de Canon 500mm f/4 IS USM was te groot. Na de verkoop van al m'n Nikon-materiaal kan ik dus nu beschikken over een fijne set Canon-gerief. Ik heb er door het slechte weer nog niet veel mee kunnen fotograferen, maar heb wel al eens nagekeken hoe de 1D3 presteert bij hogere ISO-waarden en dat viel me erg goed mee. Deze Roek werd gefotografeerd in donker, regenachtig weer bij ISO 800. Zelfs ISO 1600 leidde niet tot overmatig zichtbare ruis.
Na al het getwijfel over die overstap heb ik nu in ieder geval terug tijd om aan fotograferen te denken. En dat is niets te vroeg aangezien de najaarstrek alweer volop aan de gang is!