vrijdag 18 december 2009

Nu ook sneeuw!

De Ijsduiker van enkele dagen geleden liet zich nog bekijken in ijzige, maar droge omstandigheden. Gisteren kwam daar verandering in en viel er een stevig pak sneeuw naar beneden. In onze tuin ligt zowaar 13 centimeter en hij blijft nog liggen ook. Vanmorgen bij een temperatuur van -9° toch maar even gaan kijken hoe de Kalmthoutse Heide erbij ligt. Door de sneeuw is de rust er compleet want ook de schaatsers zijn nu van 't toneel verdwenen. Er zijn toch slechtere plekjes om te wonen denk ik dan.






Na wat landschapsfoto's te hebben genomen ben ik op de terug nog door de besneeuwde weilanden gereden en daar zat een groep van ruim 500 Wulpen kou te kleumen. Door de reflectie in de sneeuw werden ook de ondervleugels mooi belicht tijdens het vliegen. Watersnippen krijgen het stilaan moeilijk, maar sommigen proberen nog te overwinteren langs stromend water.




















dinsdag 15 december 2009

Ijsduiker en eindelijk winter!



Gisteren nog eens heel even de tijd gehad om aan fotograferen te denken. Weer geen schuilhut-werk, maar een blitz-bezoek aan één van de 9 (!) Ijsduikers die momenteel in België pleisteren.
Deze juveniel pleisterde op een AWW-waterbekken in Broechem.

Nadat ik al vrij snel een paar standaard-foto's kon maken, besloot ik nog een halfuurtje te wachten op de invallende schemering. Het is namelijk eindelijk winter geworden en dat betekent vaak erg mooie zonsondergangen. Het silhouet van een Ijsduiker is voldoende herkenbaar om hem gewoon klein in beeld te zetten en de rest van de soorten ook aan bod te laten komen.

De komende dagen wordt sneeuw voorspeld: stress bij de fotograaf! Eigenlijk moet je dan landschappen gaan fotograferen op de Kalmthoutse Heide, altijd goed voor deelname aan fotowedstrijden. Probleem is dat ik landschapsfotografie, hoewel ik er het nodige materiaal wel voor heb, ongelooflijk saai vind. Maar toch al iets minder saai dan vroeger, dus wie weet zit ik volgend weekend wel met de groothoek kou te kleumen op een witte heide....







maandag 7 december 2009

Wild Wonders of Europe

De voorbije maand stuurde ik enkele beelden in voor de 'Wild Wonders of Europe'-fotowedstrijd. Eén van die beelden heeft nu de finale-ronde bereikt! Het gaat om een onderaanzicht van een vissende Grote Zilverreiger. Het publiek kan op de foto stemmen. Jullie kunnen me een plezier doen door '5' te stemmen!

Alvast veel dank!

woensdag 2 december 2009

Rosse Franjepoot op speed!



Franjepoten zijn leuke soorten voor de fotograaf. Ze zijn afkomstig uit het hoge noorden en doordat ze geen mensen gewoon zijn, zijn ze meestal extreem tam. Makkelijk te benaderen dus en geen behoefte aan een schuilhut om ze te fotograferen. Bovendien zijn het erg mooie, sierlijke steltlopers die een sterk verschillend winter- en zomerkleed hebben.

Sinds enkele dagen pleistert er een Rosse Franjepoot in winterkleed in Hollogne-sur-Geer. Dat is een dorpje net over de taalgrens in de provincie Luik en wanneer je er binnen rijdt, zie je meteen waar het daar om draait: suikerbieten! Die bieten en de bijhorende fabriek hebben er ook voor gezorgd dat er daar enkele bezinkingsbekkens liggen. En op één van die bekkens liet de franjepoot zich bijzonder mooi bekijken.

Gisteren heb ik er een halve dag aan gespendeerd en die tijd was echt wel nodig. Die beestjes mogen dan wel tam zijn, ze hebben ook een opmerkelijk foerageergedrag wat het de fotograaf heel erg bemoeilijkt. Om dat te illusteren heb ik nog eens gebruik gemaakt van de video-functie van m’n 5D2. Rappe jongen, en dat ging zo verder voor 3 uur! Maar goed, statief op de grond in laagste stand, hoekzoeker erop en wachten maar tot hij even pauseert. Uiteindelijk kwam ook de zon er door en werden snellere sluitertijden mogelijk. Dat hielp wel. Het laatste half uur ISO op 800 gezet (ruis is toch geen punt meer in de 5D2) en aan 1/3200 aan het fotograferen geweest. Dan nog was het merendeel onscherp, maar ik hield toch een paar ‘spetters’ over.

Het was een behoorlijk sociale bedoening bij de vogel en zoals tegenwoordig wel vaker gebeurt, waren er meer fotograferende vogelaars dan ‘gewone’ vogelaars aanwezig. Een gezellige drukte, maar nu verlang ik toch terug naar de eenzaamheid en de rust in een schuilhutje op de Kalmthoutse Heide.