donderdag 20 december 2012

Filmpje vanuit één van de boshutten

Vandaag even een kijkje gaan nemen in één van de boshutten die ik heb aangelegd voor vogelfotografie. Het weer was totaal ongeschikt om te fotograferen, maar ik was vooral benieuwd of er wat beweging zou zijn aangezien de hut nog niet zo lang geleden werd aangelegd. Daarom maar even gefilmd met de 5D2 op ISO 3200. Het viel niet tegen, het was een komen en gaan van allerlei soorten bosvogels. Voor Kuifmees en Zwarte Mees lijkt deze hut een voltreffer. Andere soorten die de voorbije weken al passeerden zijn o.a. Sperwer en Zwarte Specht naast vaste gasten als Boomklever, Boomkruiper, Gaai, Eekhoorn, Merel, Zanglijster enz.... Ik zal de komende dagen trachten nog wat soorten te filmen aangezien hetzelfde grijze prutweer voorspeld wordt en het voor foto's dus nog even afwachten blijft.
En uiteraard is het vooral wachten op droger weer zodat de drinkvijver volop kan gaan renderen.




zondag 9 december 2012

Boshut 2: heel even sneeuw

Ik zat er een beetje op te hopen en vorige vrijdag kwam het ook uit: sneeuw! Maar zoals wel vaker in Vlaanderen bleef het witte goud niet liggen en was het dus een kwestie van erg snel in de schuilhut te zitten terwijl het nog sneeuwde. Jammer genoeg stopte het met sneeuwen zodra het licht genoeg was om te fotograferen. Maar goed, er lagen enkele centimeters en o.a. de Gaaien waren ook weer van de partij. Het aantal vogels en soorten voor de hut neemt ondertussen verder toe. Vorige keer kwam al even een Sperwer kijken en ook vrijdag was die weer aanwezig. Goede foto's heb ik er nog niet van, maar dat komt ongetwijfeld nog wel in orde. Ook de Sijzen komen steeds vaker drinken, Goudvink blijft nog een beetje wantrouwig maar is er wel en voor het eerst deze winter pikte ook een Appelvink snel een zonnebloempit mee.







donderdag 6 december 2012

Boshut: Eekhoorns, Gaaien en vooral: erg druk!

Nu m'n materiaal-problemen stilaan achter de rug raken, is er terug tijd om aan de fotografie zelf te besteden.  
In de winterperiode is het dan vaak een goede keuze om eens langs de boshut te gaan. Ik heb er de voorbije weken wat verbeteringen aangebracht en gezorgd voor een constante voorraad voer. Er is dit jaar nauwelijks voedsel aanwezig in de bossen door een slechte vruchtzetting en dat zorgt ervoor dat de voederplaatsen nu nog frequenter dan anders bezocht worden. Vorig jaar had ik het idee een voorraadje lijsterbessen aan te leggen. Ik bewaarde ze in de diepvries met het idee dat ze nog van pas zouden komen als voer voor lijsterachtigen in de winterperiode. Wat ik niet verwachtte, was dat ze ook in trek zouden zijn bij de Eekhoorns die dagelijks de hut bezoeken.

De foto-omstandigheden waren niet ideaal (donkere buienluchten), maar de drukte voor de hut en het cinema-effect door het spiegelend glas zorgde ervoor dat ik en de persoon die ik begeleidde tijdens het fotograferen ons niet verveeld hebben en uiteindelijk toch weer met gevulde CF-kaartjes thuis kwamen.

Nu hopen op sneeuw voor het echte wintergevoel in beeld!







vrijdag 30 november 2012

Materiaal-pech, en nog geen beetje...

Een tijdje terug kreeg ik scherpstel-problemen met m'n Swarovski-verrekijker. Op oneindig wilde hij niet langer focussen. Jammer, maar helaas, m'n geliefde verrekijker vertrok naar het Swarovski repair center. Ik kreeg meteen een vervangkijker, maar dat maakte het gemis nog groter. Ik zal het merk van de vervangkijker hier niet vermelden, zou niet eerlijk zijn, maar het werd nog eens pijnlijk duidelijk hoe belangrijk een goede kijker wel niet is...

Achteraf bekeken was het uitvallen van m'n kijker nog maar het voorzichtige begin van de ellende. Een week later verkocht ik m'n Canon 100mm f/2.8 macro-lens omdat ik tegenwoordig met een 180mm f/3.5 fotografeer. De koper kwam de lens afhalen en was tevreden, maar 's avonds belde mij me met de melding dat er een klein wit vlekje op de achterzijde van de frontlens zat en dat hij daarom afzag van de koop. Goed,  ik geef die man z'n centen terug, bekijk de lens en ja, hij had gelijk. Dat kleine witte vlekje bleek 'lens-fungus' oftewel een schimmel te zijn, de horror voor elke fotograaf. Maar wat veel erger was, is dat ik me plots realiseerde dat die macro-lens al enkele maanden in dezelfde Lowepro-tas zat als m'n 500 f/4 en m'n 100-400mm... Het zou toch niet.....jawel dus, ook die twee lenzen bleken besmet te zijn met een schimmel. Miserie alom en in gedachten zag ik m'n kostbare materiaal al in de vuilbak liggen.

Om een lang verhaal kort te maken, het lijkt allemaal nog een redelijk happy-end te krijgen. Ik bracht al m'n lenzen zo snel ik kon naar Tech Repair in Bergen-op-Zoom en dankzij m'n CPS-lidmaatschap werd ik vrij snel geholpen. M'n 100-400mm is fonkelnieuw met een zo goed als nieuw lenzensysteem en meteen ook een nieuwe stabiliser. Ik heb er vandaag voor het eerste weer mee gefotografeerd en alles lijkt prima in orde. Het is helaas nog wel even wachten op een nieuwe frontlens voor de 500mm maar eens die erin zit, heb ik in feite gewoon splinternieuw materiaal.

Hoe schimmel in de toekomst te vermijden? De oorzaak moet ik niet ver zoeken. Ik fotografeer zoveel vanuit de drijvende schuilhut dat vocht niet te vermijden is. Dat hoeft geen probleem te zijn als je na het fotograferen zorgt voor een goede ventilatie en langzame acclimatisatie van de lenzen aan de nieuwe opbergruimte. Controleer die bergruimte met een vochtmeter en plaats zo nodig vochtvreters of beter nog, zoek een andere, beter geventileerde ruimte. Ten slotte blijkt het nooit goed om je materiaal lang te bewaren in een afgesloten rugzak, ook al is het een professionele en ook al zitten er een boel silica-korrels in. Mij overkomt het in ieder geval nooit meer!

En ben ik nu een pak euro's armer? Dat valt gelukkig ook nog mee omdat ik nogal goed verzekerd ben. De maatschappij deed wel lastig over de schimmel, maar uiteindelijk lijkt het toch nog redelijk te gaan meevallen.
En m'n verrekijker? Die kreeg ik ook al zo goed als nieuw terug. Swarovski is bekend voor z'n fantastische service, maar dit sloeg alles. Het hele lenzensysteem werd vervangen én de complete behuizing! Chapeau voor Swarovski!


zaterdag 20 oktober 2012

Nieuwe website!

Om m'n blog en pbase-account te combineren en om eindelijk eens werk te maken van een soort portfolio, besloot ik een nieuwe website te maken. Klein probleem: ik ken helemaal niets van programmeren, maar tegelijkertijd vond ik het nogal prijzig om een site te laten ontwerpen. Daarom trok ik naar One.com, kocht er een eenvoudig en spotgoedkoop hostingpakket en binnen het uur was ik bezig m'n site te ontwerpen met behulp van een 'web-editor voor dummies'. Maar goed, uiteindelijk heeft het toch vele avonden in beslag genomen en heb ik vooral veel ideeën en code van andere sites gebruikt. 

Het belangrijkste vond ik het werk te maken van een portfolio die weergeeft hoe ik vogelfotografie benader. Standpunt en kleur zijn daarbij belangrijk, maar natuurbeleving nog veel meer. Ik beschouw het fotograferen van vogels gewoon als een variatie op het vogels kijken, maar dan eentje waarbij je soorten te zien krijgt op een manier die ik vroeger niet voor mogelijk had gehouden.

Ik zou zeggen, neem even een kijkje: www.glennvermeersch.be




zondag 14 oktober 2012

Zwarte Ooievaar wil niet weg

Ik herinner me nog de beelden van een juveniele Zwarte Ooievaar die Rein Hofman ooit maakte. M'n mond viel open van verbazing, hoe had hij dat voor elkaar gekregen? Het antwoord bleek eenvoudig, de vogel was  blijkbaar totaal niet mensenschuw. Wellicht was hij afkomstig uit een erg afgelegen, noordoostelijk broedgebied en had hij nog niet geleerd dat 'de mens' ook gevaarlijk kan zijn.
Sindsdien werd elk jaar wel ergens een tamme juveniele vogel gemeld, maar helaas telkens tamelijk ver van Kalmthout. Maar sinds enige tijd verbleef er een vogel in het aangrenzende, Nederlandse Noord-Brabant. Half oktober is tamelijk laat om nog achter te blijven voor deze soort. De overgrote meerderheid van de Zwarte Ooievaars is al enige tijd verder zuidelijk getrokken. Hij verbleef op een gemaaid, laaggelegen hooiland waar blijkbaar nog heel wat prooidieren te vinden zijn. De vogel zag er in ieder geval kerngezond uit. En ja, hij was tam. Niet zo extreem als de Groningse vogel van Rein, maar mits wat geduld, kon ik vanop een afstand van zo'n 15-20 meter beelden maken. Met de 7D in combinatie met de 500mm en 1.4 TC leverde dat ook kopportretjes op. Heerlijke soort!









zondag 30 september 2012

Boshut versie 3: eindelijk een 'Bencé-Mate-hut'

Ik kan zo stilaan terugblikken op een redelijk imposante reeks schuilhutjes voor vogelfotografie. 'k heb net even snel geteld ahv m'n beelden van de voorbije 6 jaar en ik kom op ca. 80 verschillende hutten. De laatste jaren probeer ik wat efficiënter met m'n tijd om te springen en bouw ik liefst hutjes die wat langer kunnen blijven staan. Binnenkort komt er een derde kindje bij en dan zal het nog belangrijker worden om zo efficiënt mogelijk met m'n schaarse tijd om te springen.

Geïnspireerd door de Hongaarse succesfotograaf Bencé Mate, besloot ik samen met enkele bevriende fotografen op een groot privé-terrein een exacte kopie van zijn beroemde drinkwaterhutten te bouwen. Dat betekende versie 3 van dit soort hutjes, want eerder bouwde ik al kleinere versies.

Maar nu was het dus tijd voor the real thing, een vijver waar zomaar even 2000 liter water in kan, een stevige houten hut met ruimte voor 3 personen en, uiteraard, een foto-standpunt op ooghoogte. De hut staat in een gemengd bos met overwegend naaldhout. Ondertussen legde ik de nodige contacten om, eveneens op privé-terrein, maar dan in een loofbos, nog een kopie van deze hut te bouwen. Het resultaat zal er ongetwijfeld mogen zijn, ik verwacht op termijn mooie beelden van zowat alle typische bosvogels van de Kempen.

De eerste hut werd pas aangelegd, maar nu al is het er een drukte van belang. Ik heb nauwelijks tijd gehad om er te fotograferen, maar de lijst van soorten die er nu al in de buurt werd gehoord of gezien is indrukwekkend. Enkele voorlopige beelden van het standpunt en alvast één soort in beeld om de aftrap te geven; een hongerige Gaai. Vergeef me het voer in beeld, 't  komt er nu vooral even op aan zo snel mogelijk zoveel mogelijk soorten gewend te maken aan de hut.

Het zicht vanuit de hut doorheen het spiegelglas


Met een Appelvink erop wordt dit een mooi beeld :-)


De hut ligt in een vrij donker bos, maar invallende zonnenstralen zorgen voor interessante lichtomstandigheden waardoor het onderwerp kan geïsoleerd worden van de verder donkere achtergrond.


Schuwe soort? Niet met spiegelend glas!



woensdag 15 augustus 2012

Twee weken drijven: een tussentijdse balans

Ik heb enkele weken vakantie nu. Dat geeft me de tijd om 's morgens vroeg en/of 's avonds laat te gaan fotograferen. Tijd dus om gebruik te maken van de vergunningen die ik voorbije winter heb aangevraagd én gekregen om met de drijvende schuilhut in een aantal gebieden aan de slag te gaan. Bovendien is het in juli-augustus al behoorlijk druk wat vogeltrek betreft. Vooral de steltlopers komen vroeg op gang, maar tegelijkertijd zijn er nog een aantal lokale broedvogels die hun jongen verzorgen. Ik heb er al een aantal blogposts aan gewijd, maar ondertussen heb ik zoveel nieuwe beelden dat ik een tussentijds overzicht kan maken, een soort 'best of' van de voorbije weken. Van elke soort die m'n pad kruiste, plaats ik m'n persoonlijke favoriet met een beetje uitleg. De rest van de beelden kan je bekijken op m'n website.


Dodaars met jong. Bewust gekozen voor het tegenlicht omdat op die manier de ochtendnevel die uit het water opstijgt beter tot z'n recht komt.

Zomertaling juveniel. Eenden zijn in het algemeen lastig te benaderen met de drijfhut. Maar met juvenielen ligt dat vaak anders, die zijn vaak nog een beetje naïef. Gelukkig voor deze had hij van mij niks te vrezen, een uitgebreide fotosessie en ik liet hem verder rustig foerageren.

Blauwe Reiger in ochtendmist. De ochtendmist verbergt alle details en de grijzige reiger lijkt er deels in op te lossen. Toch werd de kop verlicht door de eerste zonnenstralen die toch door de mist heen braken.
Bonte Strandloper - adult zomerkleed. Een Bonte Strandloper in volledig zomerkleed op m'n eigen drijfplekje nabij de heide. Straf vond ik dat, ook het feit dat hij zich gewillig liet vastleggen in het licht van de ondergaande zon.
Groenpootruiter roepend. Ik had ze al wat vaker verwacht, maar de doortrek in het najaar is wat minder opvallend dan die in het voorjaar. Terwijl deze voor m'n hut zat, vlogen enkele soortgenoten over en begon de vogel luid te roepen. Enkele seconden later was hij vertrokken, het groepje achterna.
Haas. Een 'bijvangst', toen deze rustig langs de oever van het ven liep, liet ik de vogels even voor wat ze waren.
Drinkende Houtduif. Ben je rustig Waterrallen aan het fotograferen, komt er plots een Houtduif pal voor die Waterral postvatten!
Oeverloper. De meest gefotografeerde soort de voorbije weken. Alles kwam aan bod: een groep van 23 vogels, tegenlichtopnames, jagend achter een zwerm mugjes enz... Toch moet het nog beter kunnen want met fotografie ben je gelukkig nooit klaar.
Roepend Porseleinhoen. Een droomsoort van jaren eindelijk voor de drijfhut. En dan begint het beest in de vroege ochtend nog te roepen ook, natuurbeleving ten top!
Jong Waterhoen in ochtendlijk tegenlicht. Ik ben iets te laat begonnen om de opgroeiende jongen in alle stadia te fotograferen.
Juveniele Waterral. Een tijdje geprobeerd om Waterrallen te fotograferen. Uiteindelijk lukte het om zowel adulten als jongen vol en vrij in beeld te krijgen. Toch vind ik deze het mooist omwille van de Pitrus die hier weerspiegelt.
Watersnip in schrik-houding. Dagelijks krijg ik deze soort nu voor de lens en dat gaat nooit vervelen. Ik vind het één van onze mooiste steltlopers die vooral in zacht strijklicht tot z'n recht komt. Hopelijk krijg ik één van de komende dagen de volledige schrik-houding (mét volledig opengesperde staart) nog eens te zien.
Juveniele Wintertaling.
Witgatje in tegenlicht. Ook Witgatjes krijg ik dagelijks uitgebreid voor de lens. Het is lastig om er een opvallende opname van te maken. Met tegenlicht én kleine prooi in de bek vond ik het toch de moeite. De zon valt juist op de goede plek in zodat de twee donkere lijnen in het midden onderbroken worden.

zondag 5 augustus 2012

En daar is de Waterral!

De voorbije twee weken bracht ik nogal wat ochtendlijke én avondlijke uurtjes door in de drijfhut. Eén van de doelen was het koppel Waterral dat er huist vastleggen in het perfecte licht. Lastig want Waterrallen zijn schuw en komen niet snel uit de begroeiing gelopen. En als ze dat al doen, zijn ze meestal heel snel weer weg. Daar komt nog bij dat dit koppel rondliep met 5 kleine jongen en dan zijn ze nog meer op hun hoede. Er kruipt dus veel tijd in, maar de voldoening is groot wanneer het dan toch eens lukt.
Gisteren had ik maar een uurtje tijd, maar ik hoorde al snel de typische contactroepjes tussen ouders en jongen. Het geluid kwam uit een moerassig stukje met veel opslag van Watermunt. Na een halfuurtje wachten kwam één van de adulte vogels perfect poseren in prachtig avondlicht. En meer nog, er kwam ook heel even één van de jongen een kijkje nemen.
Opdracht volbracht? Mmmh, half want alles kan natuurlijk beter en dat is het geweldige aan deze hobby, niets is ooit compleet! Dus volgende keer graag een nog rustigere achtergrond, de volledige scherpte op zowel de adult als het jong en vooral: dat hij die stretchpose nog eens wil herhalen, maar dan helemaal vrijstaand!




donderdag 26 juli 2012

Para-sailers en Watersnippen zijn geen vrienden!

Gisterenavond had ik nog eens de kans te gaan fotograferen in een moerasje vlakbij ons huis in Kalmthout. Ook deze keer nam ik de drijfhut mee omdat het al enkele dagen windstil en zonnig weer is. Toegekomen aan de plas bleek er een groepje van acht Witgatjes en 1 Watersnip te pleisteren. Ik bevond me nog op ruim 100 meter van de vogels en had dus nog wat tijd nodig om naderbij te sluipen. Na een halfuurtje zat ik op enkele meters van de groep steltlopers en kon ik vooral van de Watersnip een paar leuke beelden maken. Hij leek zo vertrouwd met de schuilhut dat hij soms te dicht kwam en op een bepaald moment zelfs z'n snavel in de lenskap van de 500mm stak!

Maar plotseling begonnen de Witgatjes allemaal luidkeels te roepen. De schuilhut had niet bewogen en niets wees erop dat ik voor de paniek zorgde. Tot ik een geronk hoorde achteraan de plas en er plots op enkele meters hoogte een para-sailer dwars door het natuurgebiedje kwam gevlogen. Alle eenden en steltlopers stoven weg om binnen het uur niet meer weer te keren. In mijn ogen een belachelijk tijdverdrijf en enorm verstorend, waarbij ik moest denken aan de wijze woorden van Bruce Cockburn: 'If I had a rocket launcher....'









maandag 23 juli 2012

Zon en windstil...drijfhut!

Ik dacht dat het deze zomer niet meer zou gaan lukken: windstil en zonnig weer. Maar kijk eens aan, we krijgen zowaar enkele droge en compleet zonnige dagen voorgeschoteld. Daarom snel beslist om te proberen één van de vele lokale broedgevallen van Dodaars in beeld te brengen. Gelukkig zit er ook een koppel met 5 jongen op één van m'n geliefde drijfhut-locaties. Door het windstille weer hoopte ik op sfeervolle beelden met mogelijk mooie reflecties in het water.

Toen ik arriveerde, zwommen de 5 jonge Dodaarzen rond m'n schuilhut. Goed zo, ze zijn er dus aan gewend, maar tegelijk ook lastig want nu kon ik niet meteen naar de hut. Een halfuurtje gewacht tot de jongen achter een hoekje verdwenen waren en dan snel naar de hut geslopen. Binnen een halfuurtje waren ze treug en kon ik beginnen aan de foto-sessie. Na twee avonden heb ik het gevoel dat er toch nog meer moet inzitten. De adulte vogels brengen geregeld 3-doornige stekelbaarsjes aan, maar het lukte me nog niet om die prooioverdracht scherp in beeld te brengen. Eén keer lukte dat wel, maar dan zat er een bloem van Veenwortel nét voor het visje...lastig :-) Maar goed, ik zal dus nog eens terug moeten.

Zoals wel vaker waren er ook nu enkele 'bijvangsten' in de vorm van een rustig vissende Blauwe Reiger en een rustend Witgatje. Meer foto's zoals steeds op m'n website!