zondag 14 oktober 2012

Zwarte Ooievaar wil niet weg

Ik herinner me nog de beelden van een juveniele Zwarte Ooievaar die Rein Hofman ooit maakte. M'n mond viel open van verbazing, hoe had hij dat voor elkaar gekregen? Het antwoord bleek eenvoudig, de vogel was  blijkbaar totaal niet mensenschuw. Wellicht was hij afkomstig uit een erg afgelegen, noordoostelijk broedgebied en had hij nog niet geleerd dat 'de mens' ook gevaarlijk kan zijn.
Sindsdien werd elk jaar wel ergens een tamme juveniele vogel gemeld, maar helaas telkens tamelijk ver van Kalmthout. Maar sinds enige tijd verbleef er een vogel in het aangrenzende, Nederlandse Noord-Brabant. Half oktober is tamelijk laat om nog achter te blijven voor deze soort. De overgrote meerderheid van de Zwarte Ooievaars is al enige tijd verder zuidelijk getrokken. Hij verbleef op een gemaaid, laaggelegen hooiland waar blijkbaar nog heel wat prooidieren te vinden zijn. De vogel zag er in ieder geval kerngezond uit. En ja, hij was tam. Niet zo extreem als de Groningse vogel van Rein, maar mits wat geduld, kon ik vanop een afstand van zo'n 15-20 meter beelden maken. Met de 7D in combinatie met de 500mm en 1.4 TC leverde dat ook kopportretjes op. Heerlijke soort!









2 opmerkingen:

kiekismichel zei

Super mooie beelden, knap gedaan !
Misschien als er snel een mooie dag komt en ik heb tijd dat ik er nog ga kijken want die kansen zijn toch zeldzaam.

Gr Michel

Unknown zei

Prachtige beelden Glenn, en dat blijkbaar bij mij om de hoek... ga door in ieder geval, ik lees je stukken graag en de foto's zijn altijd plaatjes :-)

Groeten, Robert van Brug