De week was goed begonnen in de ‘Egret and Stork
hide’. Voor dag 2 stond er warm en zonnig weer op het programma en aangezien er
voor de volgende dag behoorlijk wat regenbuien werden aangekondigd, leek dit
ons een geschikt moment om richting drinkwaterhutten te trekken. Dit zijn locaties
waar bosvogels worden aangetrokken door de aanleg van kleine vijvertjes vlak
voor de fotohut en bovendien op ooghoogte ervan.
Onze groep bestond uit 6 personen en we hadden de
beschikking over 2 van dergelijke hutten die onderling een beetje verschilden
van soortensamenstelling. We besloten dan ook ons te verdelen in groepjes van 3
en rond het middaguur te wisselen aangezien de hutten zich op wandelafstand van
elkaar bevonden. Zelf startte ik in de ‘Passerine drinking hide nr 1’ . Na wat gepuzzel met de setup
namen we plaats in de hut en nog voor de deur gesloten werd, zat er al een
Grauwe Vliegenvanger klaar op één van de takjes en plofte er een Middelste
Bonte Specht vanuit het niets op de rand van de vijver! Dit beloofde een
spectaculaire dag te worden…
De twee hutten samen waren die dag goed voor 24
verschillende soorten, maar de voormiddag in de eerste hut spande toch wel de
kroon wat activiteit en soortenrijkdom betreft. Er was nauwelijks pauze in de
activiteit en hoewel er meestal ‘gewone’ soorten als mezen, Zanglijsters en
Merels kwamen drinken, was het ook geregeld schrikken bij de aankomst van wat
meer spectaculaire soorten. We hoorden al een tijdje een zingende Tortel en
zagen de vogel ook foerageren op de grond naast de hut. Plots vloog de vogel op
en kwam heel kort even drinken, prachtige soort!
Ondertussen kregen we vrij
veel kansen om mooie beelden te maken van de Middelste Bonte Specht, maar de
camera’s draaiden pas echt hard door toen ook een wijfje Kleine Bonte Specht
ruim de tijd nam om te drinken en baden.
Na een iets rustiger moment zag ik
plots een witte flits door het bos vliegen, gevolgd door een roepje dat maar
van één soort kon komen: Withalsvliegenvanger! Het duurde niet lang voor zowel
het vrouwtje als het mannetje zich kort, maar erg mooi lieten zien.
Het
zonlicht zorgde voor uitdagende situaties wat belichting betreft, maar een
voordeel was dat je soms soorten kon isoleren voor een verder erg donkere
achtergrond. Een laatste attractie werd gevormd door de Appelvinken die vooral
in hut 2 erg geregeld kwamen drinken en behoorlijk agressief bleken tov de
andere badgasten. Tot voor kort had ik die soort nog nooit gefotografeerd, maar
sinds dit voorjaar is het ook een vaste gast aan één van m’n eigen fotohutten
in Kalmthout.
Veel meer beelden van deze en de andere dagen volgen op m'n website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten